Dark Season 1 (2017)

Neil deGrasse Tyson throwing shade in “Sisters of the Sun”

“Relativity and quantum mechanics taught us the Universe makes sense when it doesn’t.”

—

GOALS

so i witnessed this couple get married at ultra music festival yesterday…

“If you have been brutally broken, but still have the courage to be gentle to others then you deserve a love deeper than the ocean itself.”

— Nikita Gill (via thoughtkick)

I’m, I’m at my capacity, 

Lise Meitner (1878 - 1968) Avusturyalı bilim insanı.

Max Planck'ın derslerini izlemek için Berlin'e gider. Kaiser Wilhelm Kimya Enstitüsü'nde kalır. 1926'da fizik profesörü olan Meitner, 1938'de Nazi yönetiminden kaçarak İsveç'e sığınır. İsveç Bilimler Akademisi'ne üye seçilir. 1939'da Otto Hahn ve kendi yeğeni Otto Robert Frisch ile birlikte nötronla bombalanan uranyumdan sonra baryumun var olmasının atom çekirdeğinin parçalandığını gösterdiğini ileri sürmekle ün kazanır.

Lise Meitner sıvı damlası denilen bir yöntemle nükleer fisyon olayını çözmüş ve bu durumu Nobel'e kadar götürmüştür. Meitner çalışmalarını bir dönem ayrı kaldıkları Otto Hahn'a gönderir, Otto Hahn teoriyi ve denklemleri kendi yazmışcasına Nobel komitesine iletir ve çalışmada ne Meitner ne de Strassman'dan (diğer bir çalışma arkadaşıdır) bahseder böylece Nobel Ödülünü tek başına alır. Bu durum Meitner'i derinden etkiler, ondan sonrada herhangi bir çalışmada bulunmamıştır.

Not a lot of people seem to know this but in the last rap part in “Dramarama” the members yell out “MON-BE-BE” and thats what i call true love

(뭔)가 내 안에/(MON)Your scent

(배)인 너의 향기가/(BE)That’s in me

(배)경이 되어/(BE)Becomes the background

드라마가 될 테니까 uh/ In this drama

“The most remarkable discovery in all of astronomy is that the stars are made of atoms of the same kind as those on the earth. 

How I’m rushing through this! How much each sentence in this brief story contains. “The stars are made of the same atoms as the earth.” 

Poets say science takes away from the beauty of the stars—mere globs of gas atoms. Nothing is “mere.” I too can see the stars on a desert night, and feel them. But do I see less or more? The vastness of the heavens stretches my imagination—stuck on this carousel my little eye can catch one-million-year-old light. A vast pattern—of which I am a part—perhaps my stuff was belched from some forgotten star, as one is belching there. 

Or see them with the greater eye of Palomar, rushing all apart from some common starting point when they were perhaps all together. 

What is the pattern, or the meaning, or the why? It does not do harm to the mystery to know a little about it. For far more marvelous is the truth than any artists of the past imagined! Why do the poets of the present not speak of it? What men are poets who can speak of Jupiter if he were like a man, but if he is an immense spinning sphere of methane and ammonia must be silent?”

- Richard Feynman